محمدرضا علی اکبری مارانتو
چکیده
جنگ رژیم بعث عراق علیه ایران در سال 1981 میلادی با تجاوز رژیم صدام به خاک ایران آغاز شد. در مدیریت این جنگ بازیگران منطقهای و فرامنطقهای اثرگذار بودند. به عبارتی باید گفت تنها جنگ بینالمللی بود که ...
بیشتر
جنگ رژیم بعث عراق علیه ایران در سال 1981 میلادی با تجاوز رژیم صدام به خاک ایران آغاز شد. در مدیریت این جنگ بازیگران منطقهای و فرامنطقهای اثرگذار بودند. به عبارتی باید گفت تنها جنگ بینالمللی بود که تمام بازیگران منطقهای و قدرتهای فرامنطقهای برای شکست ایران به اجماع نظری و سختافزاری رسیده بودند. آنچه در این میان اهمیت دارد بررسی نقش شورای امنیت در مدیریت بحران جنگ رژیم بعث عراق علیه ایران است. بر این اساس سؤال اصلی پژوهش این است که شورای امنیت سازمان ملل متحد بهعنوان متولی اصلی حفظ صلح و امنیت بینالمللی چه جایگاهی در مدیریت جنگ این رژیم علیه ایران داشت. برای پاسخ به این سؤال در چارچوب نئورئالیسم و با روش توصیفی تحلیلی، این فرضیه به سنجش گذاشته میشود که شورای امنیت سازمان ملل در مدیریت جنگ رژیم بعث عراق علیه ایران تحت تأثیر منافع قدرتهای بزرگ قرار داشت و نتوانست براساس قواعد امنیت دسته جمعی عمل کند. در واقع براساس دیدگاه نئورئالیسم به سازمانهای بینالمللی، شورای امنیت نه به عنوان نهاد تأمینکننده امنیت دستهجمعی بلکه بهعنوان ابزاری در دست قدرتهای بزرگ در جنگ تحمیلی رژیم بعث عراق علیه ایران عمل کرد.