ز زمان استقرار رژیم صهیونیستی در اراضی فلسطین اشغالی، مناسبات پُرفرازونشیبی میان کشورهای جهان اسلام -بهویژه کشورهای حوزهی شرقی آن، که در منطقهی جغرافیایی غرب آسیا و شمال آفریقا قرار میگیرند- ...
بیشتر
ز زمان استقرار رژیم صهیونیستی در اراضی فلسطین اشغالی، مناسبات پُرفرازونشیبی میان کشورهای جهان اسلام -بهویژه کشورهای حوزهی شرقی آن، که در منطقهی جغرافیایی غرب آسیا و شمال آفریقا قرار میگیرند- با این رژیم شکل گرفت. این مقاله درصدد است به بررسی راهبردهای سیاسی و امنیتی رژیم صهیونیستی در قِبال این کشورها بپردازد. برایناساس، سئوالی را که درصدد پاسخ به آن هستیم عبارت است از اینکه «راهبردهای سیاسی و امنیتی رژیم صهیونیستی در قبال کشورهای جهان اسلام در منطقهی غربِ آسیا و شمال آفریقا کدامند؟». برای پاسخ به این سئوال از روش کیفی با رویکرد تحلیلی بهره جستهایم و دادههای مورد نیاز را به صورت فیشبرداری از منابع کتابخانهای و اینترنتی گردآوری نمودهایم. نتیجه آنکه، همواره صهیونیستها دو راهبرد را در مواجهه با کشورهای جهان اسلام در منطقهی غرب آسیا و شمال آفریقا دنبال نمودهاند: راهبرد نخست، عادیسازی روابط با برخی از این کشورهاست که با دکترین اتحاد پیرامونی و ارتباط با ایران عصر پهلوی، ترکیه، کُردها و ... آغاز میشود و با طرح معاملهی قرن و انعقاد توافقنامه ابراهیم میان این رژیم با کشورهای امارات، بحرین، مراکش و سودان با میانجیگری آمریکا ادامه مییابد؛ و راهبرد دیگر، تهاجم همهجانبه به جریان مقاومت است که نماد آن را میتوان در جنگهای سیوسهروزهی لبنان، بیستودو روزه و هشتروزهی غزه، تلاش برای سرنگون نمودن دولت قانونی سوریه، ترور فرماندهان مقاومت و انهدام مواضع ایشان در سوریه و بالاخره، تلاش برای تضعیف و سقوط نظام جمهوری اسلامی ایران از طریق اتخاذ تاکتیکهای گوناگون –که آخرین آن، مرگ با هزاران جراحت است- مشاهده نمود.