%0 Journal Article %T جمهوری اسلامی ایران و مدیریت موازنه قوا در جنگ تحمیلی (مطالعه موردی اتحاد ایران با گروه‌های کرد عراقی) %J فصلنامه علمی مطالعات دفاع مقدس %I دانشگاه عالی دفاع ملی ناشر: پژوهشگاه علوم و معارف دفاع مقدس شهید سپهبد پاسدار حاج قاسم سلیمانی (با مشارکت انجمن علمی ژئوپلیتیک ایران) %Z 2588-3674 %A شیرخانی, محمدعلی %A پشنگ, اردشیر %A کرمی, کامران %D 2017 %\ 05/22/2017 %V 3 %N 1 %P 81-100 %! جمهوری اسلامی ایران و مدیریت موازنه قوا در جنگ تحمیلی (مطالعه موردی اتحاد ایران با گروه‌های کرد عراقی) %K جنگ ایران و عراق %K معارضان مسلح عراق %K احزاب کرد %K حزب دموکرات کردستان %K حزب اتحادیه میهنی کردستان %R %X جنگ ایران و عراق از مهمترین وقایع بین‌المللی در اواخر نیمه دوم سده بیستم به شمار می‌رود. جنگ مذکور پس از پیروزی انقلاب اسلامی از سوی عراقی و متحدانش به ایران تحمیل گردید و طی آن عراق کوشید با استفاده از وضعیت نسبت بی‌ثبات داخل ایران، انزوای بین‌المللی این کشور پس از واقعه اشغال سفارت آمریکا، داشتن حمایت‌های منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای قابل توجه و نیز با اتکا به ارتش سازمان‌یافته‌اش از یکسو بخش‌هایی از خاک ایران را جدا کرده و از سوی دیگر منجر به سقوط نظام جمهوری اسلامی ایران و در نتیجه رفع خطر سرایت ارزش‌های انقلاب به جامعه عمدتاً شیعه خود شود. عراق در موازنه قوای منطقه‌ای دارای وضعیت بهتری بود در نتیجه، ایران برای جبران فقدان متحدان منطقه‌ای، به سمت مدیریت توازن قوا از طریق ایجاد اتحاد با گروه‌های غیردولتی و نهضت‌های آزادی‌بخش از جمله کردهای عراقی حرکت کرد. مقاله پیش‌رو به دنبال بررسی عوامل مؤثر در همگرایی میان ایران و کردهای عراق در حین جنگ با عراق با استفاده از نظریه حامی ـ  پیرو برآمده است. %U https://hds.sndu.ac.ir/article_1616_2864ed6db65f2c31d7cf20ea8b7b9f7f.pdf