یکی از مهمترین تدابیر دفاعی و امنیتی در جنگ تحمیلی، تصمیمگیری راهبردی بود که تأثیر بسیاری بر انقلاب اسلامی داشت. پژوهش حاضر باهدف بررسی تصمیمات راهبردی فرماندهان عالی دورۀ جنگ تحمیلی، سعی دارد تا دوران فرماندهی هاشمیرفسنجانی را در جنگ رژیم بعث عراق علیه ایران موردارزیابی قرار دهد. در پژوهش حاضر، به این پرسش پاسخ داده میشود که چرا هاشمیرفسنجانی در دو مقطع از سالهای 1362 و 1367 هجریشمسی به فرماندهی جنگ منصوب شد؟ فرضیۀ پژوهش برحلاختلاف موجود میان سپاه و ارتش برای ادامۀ جنگ و خاتمهدادن به جنگ از مسیر دیپلماسی، تأکید دارد. روش تحقیق این پژوهش توصیفی- تحلیلی و شیوۀ جمعآوری دادهها بهصورت میدانی و اسنادی است.