نوع مقاله : پژوهشی
نویسنده
دانش آموخته دکتری مدیریت راهبردی دانشگاه و پژوهشگاه عالی دفاع ملی و تحقیقات راهبردی، تهران، ایران
چکیده
کشورهای جهان در راستای گسترش تعاملات توسعهای، در پی گسترش روابط با قدرتهای جهانی بوده که دارای نقش قابل توجهی در ابعاد مختلف جهانی هستند تا از این طریق بتوانند در دستیابی به سیاستهای خود پتانسیل بیشتری داشته باشند. کشور ایران نیز پس از انقلاب اسلامی به صورت ویژه در پی گسترش روابط خود با کشورهایی مانند چین بوده که در طی سالهای اخیر توانستهاند نقش قابل توجهی در شبکۀ روابط جهانی داشته باشند. گسترش این روابط نیازمند ملاحظاتی بوده که در تعیین اولویتها میتواند تأثیرگذار باشد. هدف این پژوهش تحلیل ملاحظات گسترش مناسبات راهبردی ایران و چین است که در نهایت اولویتها در این زمینه را روشن میکند. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی و با روش تحلیل محتوای کیفی است. برپایۀ نتایج این پژوهش، 20 ملاحظه در گسترش روابط ایران و چین ارائه میشود. اولویتها در زمینۀ گسترش روابط مبتنی بر نتایج پژوهش است.
کلیدواژهها
موضوعات