نوع مقاله : پژوهشی

نویسندگان

1 دانشیار گروه روابط بین الملل دانشگاه تهران، تهران، ایران

2 کارشناسی ارشد روابط بین الملل دانشگاه تهران، تهران، ایران

3 کارشناسی ارشد علوم سیاسی دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران

چکیده

جنگ ایران و عراق از مهمترین وقایع بین‌المللی در اواخر نیمه دوم سده بیستم به شمار می‌رود. جنگ مذکور پس از پیروزی انقلاب اسلامی از سوی عراقی و متحدانش به ایران تحمیل گردید و طی آن عراق کوشید با استفاده از وضعیت نسبت بی‌ثبات داخل ایران، انزوای بین‌المللی این کشور پس از واقعه اشغال سفارت آمریکا، داشتن حمایت‌های منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای قابل توجه و نیز با اتکا به ارتش سازمان‌یافته‌اش از یکسو بخش‌هایی از خاک ایران را جدا کرده و از سوی دیگر منجر به سقوط نظام جمهوری اسلامی ایران و در نتیجه رفع خطر سرایت ارزش‌های انقلاب به جامعه عمدتاً شیعه خود شود. عراق در موازنه قوای منطقه‌ای دارای وضعیت بهتری بود در نتیجه، ایران برای جبران فقدان متحدان منطقه‌ای، به سمت مدیریت توازن قوا از طریق ایجاد اتحاد با گروه‌های غیردولتی و نهضت‌های آزادی‌بخش از جمله کردهای عراقی حرکت کرد. مقاله پیش‌رو به دنبال بررسی عوامل مؤثر در همگرایی میان ایران و کردهای عراق در حین جنگ با عراق با استفاده از نظریه حامی ـ  پیرو برآمده است.

کلیدواژه‌ها

امام خمینی. (1369). صحیفه نور. تهران: سازمان مدارک انقلاب اسلامی.
امامی، محمدعلی. (1374). بررسی روابط سیاسی سوریه و عراق در دهه ۱۹۸۰. تهران: وزارت امور خارجه، مرکز چاپ و انتشارات.
بازرگان، عبدالعلی. (1361). شوری و بیعت: حاکمیت خدا در حکومت مردم. تهران: انتشار.
حقیقت، سیدصادق. (1376). مسئولیت های فراملی در سیاست خارجی جمهوری اسلامی. تهران: مرکز تحقیقات استراتژیک.
درودیان، محمد. (1384). سیری در جنگ ایران و عراق -4، شلمچه تا حلبچه. تهران: مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ.
سیمپسون، جان. (1388). فرجام دیکتاتور. تهران: مترجم.
شیخ عطار، علیرضا. (1382). کردها و قدرتهای منطقه ای و فرامنطقه ای. تهران: مجمع را تشخیص مصلحت نظام، مرکز تحقیقات استراتژیک، معاونت سیاست خارجی و روابط بین الملل.
فیرحی، داود. (1386). نظام سیاسی و دولت در اسلام. تهران: انتشارات سمت.
Brinkerhoff, D., & Goldsmith, A. (2002, Dec.). Clientelism, and democratic governance: An overview and patrimonialism framework for assessment and programming. Retrieved 01 12, 2010, from USAID. Development Experience Clearinghouse: http://dec.usaid.gov/
Kobayashi, M. (2006). Political Clientelism and Corruption: Neo i structuralism and Republicanism. In J. .Kawata, Comparing political corruption and clientelism (pp. 1-22). Aldershot: Ashgate
Kaufmann, R. (1974). The Patron-Client Concept and Macro Politics: Prospects and Problems.
Clapham, C. (1982). Private patronage and public power. London: Frances Pinter.
THE USA- TURKEY RELATIONSHIP AFTER 2003 IRAQ CRISIS 2003. Irak Krizi Sonrasında ABD-Türkiye İlişkileri.
Mustafa GÜN1. From: www.bilgestrateji.com.
Patron-Client Politics and Political Change in Southeast Asia JAMES C. SCOTT University of Wisconsin, Madison(2009). http://www.jstor.org
Putnam, Robert (1993): Making Democracy Work, Civic Traditions in Modern Italy, Princeton, NJ: Princeton University Press.
Olson, Mancur (1971): The Logic of Collective Action, Public Goods and The Theory of Groups, Cambridge, MA: Harvard University Press.
Huntington, Samuel (1968): Political Order in Changing Societies, New Haven, CT: Yale University Press.
David McDowall, A Modern History of The Kurd. Washington post. 2007 (third revised edition).
Joseph Tragert. Understanding Iran. New York, 2003.
Barry Rubin. Conflict and Insurgency in the Contemporary Middle East. New York: Routledge, 2009.