نهجالبلاغه(۱۳۹۰). ترجمۀ محمد دشتی، قم: مؤسسۀ تحقیقاتی امیر المومنین (ع).
ایمانیپور، معصومه(۱۳۹۱). اصول اخلاق حرفهای در آموزش. اخلاق و تاریخ پزشکی، ۵(6)، 25-38.
باقری دولتآبادی، علی(1400). انقلاب اسلامی و مکتبسازی: نمونه موردی مکتب شهید حاج قاسم سلیمانی. مطالعات دفاع مقدس، 7(28)، 27-50.
بیات، عبدالحمید؛ و سیدطباطبایی، سید مهدی(1399). الگوی مطلوب ارتباطات میانفردی در سلسلهمراتب فرماندهی، موردمطالعه شهید حاج قاسم سلیمانی. مدیریت اسلامی، 28(4)، 169-185.
پهلوان شریف، محمدامین؛ و کاظمی شوریی، محمدحسین(1399). تبیین الگوی شایستگی مدیران جهادی تمدنساز (موردمطالعه: شهید قاسم سلیمانی). مدیریت اسلامی، 28(4)، 141-168.
ترابی کلاته قاضی، علی(1399). مؤلفههای اخلاق حکمرانی در مکتب شهید سلیمانی. حکمرانی متعالی، 1(1)، 81-108.
جهانگیری، سعید؛ و میررفیعی، حکیمهالسادات(1401). بررسی نقش شهید سلیمانی در مقابل منازعات امنیّتی رژیم صهیونیستی و تروریسم جهانی از منظر حقوق بشر. حقوق و مطالعات نوین، 3(8)، 1-23.
حسنمرادی، نرگس(۱۳۹۶). بررسی رابطه بین ابعاد اخلاق حرفهای مدیران با مؤلفههای تعهد سازمانی کارکنان. مشاوره شغلی و سازمانی، ۹(3)، 32-54.
خانی، علی؛ و محمدی، حمیدرضا(1399). بازشناسی مؤلفههای مکتب شهید سلیمانی مبتنی بر بیانات امام خامنهای. مطالعات راهبردی بسیج، 23(86)، 5-38.
خیاط مقدم، سعید؛ و طباطبایی نسب، سیده مهدیه(۱۳۹۵). مؤلفههای اخلاق حرفهای در مدیریت. اخلاق در علوم و فناوری، 11(1)، 127-136.
داوری اردکانی، رضا(۱۳۸۹). ملاحظاتی دربارۀ اخلاق در جهان علم و مهندسی. آموزش مهندسی ایران، 12(46)، 1-15.
ذاکری، علیاکبر(۱۳۸۴). اخلاق مسئولان نظام اسلامی. تهران: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(ره).
رحمانیمقدم، محمدرضا(۱۳۹۷). بررسی تأثیر سبک رهبری تحولگرا بر نوآوری استراتژیک سازمانی. پایاننامۀ کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد، واحد الکترونیکی تهران.
رفیعی طاری، ندا؛ و عبدیان، محیا(۱۳۹۹). نشانهشناسی و نمادشناسی شخصیت شهید سلیمانی. مطالعات دینی رسانه، 2(5-6)، 112- 132.
سپنجی، امیر عبدالرضا؛ و عسکرنیا، سارا(۱۳۹۸). اخلاق حرفهای در حوزۀ روابط عمومی و عملکردهای آن». مطالعات بینرشتهای در رسانه و فرهنگ، ۹(1)، 125-109.
سعیدی رضوانی، محمود؛ و غلامی، فاطمه(1401). آینده زیست اخلاقی ایرانیان در پرتو عرفیشدن و سکوت: (تحلیل واکنش دانشجویان در مواجهه با امر حجاب در گروه مجازی). آیندهپژوهی انقلاب اسلامی، 3(1)، 41-74.
سعیدی، معصومه سادات؛ فقیهی، علیرضا؛ سیفی، محمد؛ و ناطقی، فائزه(۱۳۹۹). شناسایی ابعاد و مؤلفههای اخلاق حرفهای در سازمان. اخلاق در علوم و فناوری، 15(4)، 131-137.
سلیمانی، قاسم(۱۳۹۸). از چیزی نمیترسیدم. تهران: مکتب حاج قاسم.
شاهعلی، مهرزاد؛ رشیدپور، علی؛ کاووسی، اسماعیل؛ و اعتباریان، علیاکبر(۱۳۹۴). طراحی الگوی پیادهسازی اخلاق حرفهای در سازمانهای ایران. مدیریت شهری، ۱۴(۳۹)، 393-405.
شاهمحمدی، محمدعلی(۱۳۹۷). شناسایی و اولویتبندی مؤلفههای اخلاق حرفهای کارکنان شاغل در شبکه بهداشت خراسان شمالی، پایاننامۀ کارشناسی ارشد مدیریت منابع انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی شاهرود.
شکوریان فرد، نرجس(۱۳۹۸). حاج قاسم ۱، تهران: عهد مانا.
شکوریان فرد، نرجس(۱۴۰۰). حاج قاسم ۲. تهران: عهد مانا.
طهماسبی، عالمه؛ موسوی، لیلا؛ و قربانی، مهدی(۱۳۹۹) سلیمانی عزیز، تهران: مؤسسه حماسه یاران.
عباسپورقاضی جهانی، زهرا؛ و حسینزاده، امیرعلی(۱۳۹۸). بررسی رابطه رهبری معنوی و سرمایهگذاری فکری با اخلاق حرفهای مدیران مدارس منطقه آذرشهر. مطالعات جامعهشناسی، 11(43)، 109-127.
قراباغی، میثم؛ و ازگلی، محمد(1399). واکاوی سبک رهبری سردار شهید حاج قاسم سلیمانی الگوی متعالی رهبری خدمتگزار. مدیریت اسلامی، 28(4)، 113-139.
قراملکی، احد(۱۳۸۶). روششناسی مسئولیتپذیری در سازمان. پژوهشهای اجتماعی اسلامی، ۴۹ و ۵0، ۲۲۵ -۲۳۶.
قراملکی، احد(۱۳۸۷). اخلاق حرفهای در تمدن ایران و اسلام. تهران: پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی.
کلانتری، علیاکبر(۱۳۸۵). اخلاق زندگی، ج ۱، قم: نشر معارف.
گنجبخش، محمود(1399). شناسایی عوامل شکوفایی فضایل اخلاقی حکمران مبتنی بر مکتب شهید سلیمانی. حکمرانی متعالی، 1(1)، 11-32.
لشکر بلوکی، مجتبی(۱۳87). چارچوب تدوین ارزشها و اخلاق حرفهای پژوهشهای علمی و فناوری. اخلاق در علوم و فناوری، 3(1و2)، 105-114.
مصباح یزدی، محمدتقی(۱۳۹۱). پیشنیازهای مدیریت اسلامی، تحقیق و نگارش، غلامرضا متقیفر، قم: انتشارات مؤسسۀ آموزشی و پژوهشی امام خمینی (قدس سره).
میرتاجالدینی، سیدمحمدرضا(۱۳۷۴). اخلاق کارگزاران حکومت از دیدگاه اسلام. تهران: مرکز چاپ و نشر سازمان تبلیغات اسلامی.
Beck JS. (2011). Cognitive behavior therapy: Basics and beyond. Guilford press Bromberg-Martin ES, Sharot T. (2020). The value of beliefs. Neuron.;106(4):561-5
Cetin, M. O., & Kinik, F. S. F. (2015). An analysis of academic leadership behavio r fro mthe perspective of transformational leadership. Procedia-Social and Behavioral Sciences,207, 519-527
Freeman S. (2001). Encyclopedia of ethics. USA:University of Virginia
Ginsburg, L., Berta, W., Baumbusch, J., Rohit Dass, A., Laporte, A., & et al. (2016). Measuring work engagement, psychological empowerment, andorganizational citizenship behavior among health care aides. The Gerontologist, 56(2), 1-11.
Hanel P.H.P., Litzellachner L.F. (2018)., Maio G.R. An Empirical Comparison of Human Value Models. Front. Psychol. 2018;9:1643. doi: 10.3389/fpsyg.2018.01643
Hursthouse R. (2013). Normative virtue ethics. Ethica; 645
Klein LA (2017) A free press is necessary for a strong democracy. ABA Journal. http://www.aba-journal.com/magazine/article/free_press_linda_klein?icn=most_read
Martins N, Coetzee M (2011). Staff perceptions of organisational values in a large South African manufacturing company: exploring socio-demographic differences. SA Journal of Industrial Psychology 37(1):1–11
Mashlah S. (2015). The Role of People’s Personal Values in the Workplace. Int. J. Manag. Appl. Sci. 2015;1:2394–7926.
Osmo F, Duran V, Wenzel A, de Oliveira IR, Nepomuceno S, Madeira M, Menezes I. The Negative Core Beliefs Inventory: Development and Psychometric Properties. Journal of Cognitive Psychotherapy. 2018 Apr 1;32(1):67-84.
Rahman.A. (1956).Human Values & Professional Ethics. Institute of Science and Technology
Resnik DB (2012) Ethical virtues in scientific research. Accountability in Research 19(6):329–343
Sagiv L, Roccas S, Cieciuch J, Schwartz SH. (2017). Personal values in human life. Human Behaviour.;1(9):63
Spielthenner G. (2005). Consequentialism or deontology? Philosophia; 33(1): 217-235.
Wang X, Li F, Sun Q (2018) Confucian ethics, moral foundations, and shareholder value perspec-tives: an exploratory study. Business Ethics: A European Review 27(3):260–271
Wenzel A. (2012). Modification of core beliefs in cognitive therapy. Instandard and innovative strategies in cognitive behavior therapy.
)