نوع مقاله : پژوهشی
نویسندگان
عضو هیئت علمی دانشگاه رازی
چکیده
جنگ تحمیلی عراق علیه جمهوری‌اسلامی‌ایران (1980-1988) چشم‌انداز اقتصادی-اجتماعی و همچنین توسعه پایدار مناطق مرزی به‌ویژه استان کرمانشاه در غرب ایران را تحت تأثیر قرار داد؛ منطقه‌ای که به‌دلیل نزدیکی به درگیری و بحران، آسیب‌های قابل توجهی را متحمل شده است. اهمیت این موضوع در ادراک اثرات طولانی مدت جنگ فرسایشی بر توسعه منطقه‌ای و ضرورت بازسازی مناطق آسیب دیده از جنگ است. در همین راستا، سوال اصلی پژوهش این است: جنگ تحمیلی عراق علیه ایران چه پیامدهای اقتصادی-اجتماعی بر روند توسعه پایدار در استان کرمانشاه برجای گذاشته است؟ این فرضیه مطرح است که جنگ تحمیلی به‌شدت مانع توسعه منطقه شده و منجر به‌رکود اقتصادی طولانی مدت و اختلالات اجتماعی گردیده است. بنابراین، اهداف این تحقیق، شامل ارزیابی تأثیر جنگ بر زیرساخت‌های اقتصادی-اجتماعی، توسعه پایدار، اشتغال، آموزش و خدمات عمومی و شناسایی اقدامات بازیابی پس از جنگ می‌باشد. از اینرو، این پژوهش به‌لحاظ مبانی متدلوژیک، مبتنی بر نظریه درگیری و مدل‌های بازسازی پس از جنگ است که به‌توضیح چگونگی اختلال جنگ در توسعه و چالش‌های بهبود کمک می‌کند؛ به‌عبارتی از یک رویکرد ترکیبی بهره می‌گیرد و تجزیه و تحلیل تاریخی داده‌های متعارض و تحلیل محتوای
صاحب‌نظران در این حوزه را ترکیب می‌کند. یافته‌های تحقیق نیز حاکی از آن است که جنگ منجر به‌تخریب گسترده زیرساخت‌ها، اتلاف سرمایه‌های انسانی و جابجایی جمعیت شد که این امور، رشد اقتصادی و توسعه پایدار استان را برای چندین دهه معوق نمود؛ هرچند که تلاش‌ها جهت بازسازی ویرانه‌های پس از جنگ ادامه دارد اما توسعه پایدار همچنان ناهموار بوده و مناطق‌روستایی از مراکز شهری عقب هستند.
کلیدواژه‌ها
موضوعات
)