در این پژوهش به بیان و ارزیابی راهبردهای حکومت بعثی عراق در جنگ با جمهوری اسلامی ایران پرداخته می شود و تحولات آن مورد بررسی قرار میگیرد. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی ـ تحلیلی و گردآوری اطلاعات آن کتابخانهای، ...
بیشتر
در این پژوهش به بیان و ارزیابی راهبردهای حکومت بعثی عراق در جنگ با جمهوری اسلامی ایران پرداخته می شود و تحولات آن مورد بررسی قرار میگیرد. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی ـ تحلیلی و گردآوری اطلاعات آن کتابخانهای، اسنادی و اینترنتی میباشد. سوال اصلی پژوهش این است که عراق با اتخاذ چه راهبردی دست به تهاجم نظامی علیه ایران زد؟ همچنین چه تحولاتی در راهبردهای عراق در طول جنگ با ایران رخ داد؟ نتیجه کلی مقاله نشان میدهد که عراق با اتخاذ استراتژی "برپایی جنگ" به دنبال نیل به سه هدف "تغییر معاهده 1975" و به کنترل درآوردن اروندرود و نیز "جداسازی استان خوزستان" از ایران و همچنین "سلب حاکمیت دولت ایران از جزایر سه گانه" بوموسی، تنب بزرگ و تنب کوچک در خلیج فارس بوده است. در نهایت در این پژوهش مشخص شده است که راهبرد عراق در لشکرکشی به خاک ایران با توجه به دفاع همه جانبه مردم و قوای مسلح جمهوری اسلامی ایران، شکست سختی خورده و ناکام مانده است. صدام حسین به هیچیک از اهداف خود از برپایی جنگ نرسید. وحدت سرزمینی و یکپارچگی ایران باقی ماند و حزب بعث نیز چند سال پس از پایان جنگ نابود شد و صدام نیز حکومت خود بر رژیم بعث عراق را از دست داد و سرانجام کشته شد.
در این پژوهش به بیان و ارزیابی راهبردهای دفاعی و نظامی جمهوری اسلامی ایران در دوره جنگ تحمیلی پرداخته می شود . شیوه و روش انجام این تحقیق از حیث رویکرد محقق، توصیفی – تحلیلی و از حیث تکنیک جمعآوری ...
بیشتر
در این پژوهش به بیان و ارزیابی راهبردهای دفاعی و نظامی جمهوری اسلامی ایران در دوره جنگ تحمیلی پرداخته می شود . شیوه و روش انجام این تحقیق از حیث رویکرد محقق، توصیفی – تحلیلی و از حیث تکنیک جمعآوری دادهها، کتابخانهای و اسنادی است. در این تحقیق سعی شده است به پرسش های مختلف در باره چیستی و چرایی اتخاذ راهبردهای دفاعی و نظامی در دوره جنگ پاسخ داده شود. در مجموع بررسی های این تحقیق نشان می دهد که راهبردهای نظامی ایران در جلوگیری از "پیشروی عراق" در خاک ایران و نیز "دفع تجاوز" و "آزادسازی سرزمین های اشغالی" کشور موفق بوده است ولی راهبرد ایران برای "خاتمه دادن به جنگ" از طریق انجام یک عملیات بزرگ سرنوشت ساز، ناموفق بوده است و باعث طولانی و فرسایشی شدن جنگ و نیز کاهش توان اقتصادی ایران و افزایش تلفات و تغییر موازنه قوا به نفع عراق شده است. از طرفی ایران، "راهبردِ دیپلماسی" موفقی در طول دوره دفاع مقدس نداشته است و سرانجام جنگ، نه با ابتکار نظامی – سیاسی جمهوری اسلامی ایران بلکه از طریق پذیرش تأخیری قطعنامه 598 سازمان ملل به پایان رسیده است. در نهایت جمهوری اسلامی ایران توانسته است با راهبردهای اتخاذ کرده، "تمامیت ارضی" کشور را حفظ کند و جنگ را پس از هشت سال با ناکام گذاشتن صدام حسین به پایان ببرد. ولی موفق نشده تا خسارات و غرامت جنگ را از عراق دریافت کند و اروندرود را لایروبی نماید و خوزستان را بازسازی کند.
